Image Map

Grand Hotel

Time started: 12.15
Listening: I'm Learnin' the Charleston - The DeJohn Sisters


De nieuwste M-Lab productie is Grand Hotel van Luther Davis (script), George Forrest (muziek en liedteksten), Robert Wright (muziek en liedteksten) en Maury Yeston (additionele muziek en liedteksten). De musical werd gebaseerd op Vicki Baum's roman Menschen im Hotel


Flyer Grand Hotel


Dokter Otternslag (Boy Ooteman) leidt het publiek de wereld van het Grand Hotel binnen. Iets dat eigenlijk al gebeurd zodra men plaats neemt. Er wordt namelijk gespeeld tussen en om het publiek heen. In zijn rol van verteller wordt nooit meer duidelijk over dit personage dan dat de goede man wenst te sterven en elke dag bijtekent voor één extra nacht in het luxe hotel. Hij introduceert een aantal hotelgasten aan ons: Baron Felix von Gaigern (Jamai Loman), typiste Flaemmchen (Jeske van de Staak), zakenman Hermann Preysing (Tony Neef), prima ballerina Elizaveta Grushinskaya (Trudi Klever) en haar kleedster Raffaela Ottanio (Nelleke Zitman). Dan arriveert de Joodse boekhouder Otto Kringelein (Ad Knippels). De hotelmanager (Käthe Staallekker) weigert hem in eerste instantie toe te laten tot het hotel maar wanneer de jonge baron heeft vastgesteld dat Kringelein geld heeft helpt hij hem met het verkrijgen van een hotelkamer. De baron wordt zelf achtervolgt door een gangster (Frank van Hengel) waaraan hij geld verschuldigd is en daarom is hij genoodzaakt om te stelen.





Het verhaal speelt zich af in het Berlijn van 1928. De economische crisis staat op het punt te beginnen. Dit in combinatie met de aanzwellende rassenhaat maakt dat een link naar 2012 snel gemaakt is. Qua thematiek een goede keuze maar uit Grand Hotel blijkt niets meer dan een waarschuwing. En hoewel de waarschuwing gegrond is maakt de dunne verhaallijn, die te wijten is aan het grote aantal personages, dat er nauwelijks een boodschap overkomt. 

Een vergelijking met de musical Cabaret is snel getrokken. De musicals hebben dezelfde thematiek. Waar Cabaret zich begin jaren '30 in Berlijn af speelt, vindt Grand Hotel plaats in diezelfde stad in 1928. Bovendien worden beide musicals gekenmerkt door een zekere fragmentarische opzet. In deze laatste overeenkomst schuilt echter ook het grootste verschil. Cabaret is opgezet als een afwisseling van revue liedjes (optredens in de Kit Kat Klub) en spelscènes die de voortgang van het verhaal beogen. Het fragmentarische in Grand Hotel wordt veroorzaakt door de vele introducties van personages die nodig zijn. Daar bovenop zijn er een aantal dansscènes die niet bijdragen aan het verhaal. Hoewel ze in zeer beperkte mate wel verbonden zijn aan de thematiek van de voorstelling maken ze het geheel nog onsamenhangender. Logischer zou het zijn wanneer de bijna irrelevante dansscènes plaats zouden maken voor een verdere verdieping van de personages en hun verhaallijnen.


Jeske van de Staak als Flaemmchen en Ad Knippels als Otto Kringelein op de voorgrond.
Op de achtergrond Nadine Termeer, Anne-Marijn Smulders en Moniek Boersma.


Ik was getuige van een eerste try-out en dit betekend veelal dat een voorstelling nog moet groeien. Dat was gister zeker het geval maar bovendien zag ik de voorstelling in het M-Lab terwijl deze eigenlijk werd gemaakt met de te spelen voorstellingen in hotel The Grand in gedachte. Ik kan voorstellingen die overeind blijven met een minimum aan decor vaak waarderen. Maar in dit geval miste ik een duidelijk neergezette sfeer en ik denk dat bij Grand Hotel in M-Lab de sfeer die The Grand uitademt zeker wordt gemist. Juist omdat er een veelvoud van personages is komt geen van hen echt onder je huid te zitten. De setting van The Grand draagt er vermoed ik toe bij dat de toeschouwer de musical meer als het verhaal van een gehele maatschappij gaat zien i.p.v. het verhaal van een aantal tamelijk oppervlakkige personages.


Een deel van de cast, band en creatives van Grand Hotel in hotel The Grand.
Fotografie: Matthijs van Heerikhuize


Regisseur Ursul de Geer kiest er in zijn casting voor om acteerkwaliteiten het te laten winnen van zangkwaliteiten. Dit uit zich in de casting van een aantal acteurs in zangrollen. Waar Trudi Klever er nog enigszins mee weg komt om veel te zingen met haar spreekstem, is het echt vervelend om naar de zangstukken van Nelleke Zitman te luisteren. Haar mooie spel kan dat helaas niet goed maken. Ook musicalperformers Jamai Loman en Jeske van de Staak brengen het er vocaal niet geheel vlekkeloos vanaf maar ik heb goede hoop dat, naar mate de voorstelling groeit, hun vocale schoonheidsfoutjes worden weggepoetst.


Tony Neef als Hermann Preysing en Boy Ooteman als Dokter Otternslag


Wat deze voorstelling van M-Lab interessant maakt is jammer genoeg slechts in beperkte mate de thematiek. Wel is de manier waarop M-Lab de musical speelt, rondom het publiek, boeiend. Wellicht draagt deze keuze ook bij aan het fragmentarische karakter, maar het voordeel (de toeschouwer maakt deel uit van Grand Hotel/van de maatschappij) is mijns inziens een goede reden om het op deze manier te spelen. Tot slot zijn er nog de uitstekende band, de fijne muziek en de goede zang en spel van het ensemble die Grand Hotel de moeite waard maken.


V.l.n.r.: Jasper van Dijk, Anne-Marijn Smulders, Freek Heuvelmans, Moniek Boersma, Rafael van der Maarel,
Pien van Gerven en Frank van Hengel


Vanavond is een tweede try-out te zien in M-Lab en daarna zal de voorstelling van 28 april t/m 6 mei te zien zijn in Sofitel The Grand aan de Oudezijds Voorburgwal in Amsterdam. Meer informatie en kaartjes zijn te verkrijgen op www.m-lab.nl.


Time ended: 14.55
Listening: He Loves Me - The DeJohn Sisters


Scènefoto's in deze blog zijn van de hand van Bob Bronshoff. 

Another suitcase in another hall

Time started: 18.04


Via Vixen Vintage ontdekte ik Jon Crispin's fotografie project Willard Suitcases. Het project houdt in dat Crispin foto's maakt van koffers van bewoners van het Willard Asylum/The Willard Psychiatric Centre in Willard, New York. Willard Asylum for the Insane opende in 1869 en groeide binnen 8 jaar uit tot het grootste opvanghuis voor krankzinnigen in de Verenigde Staten. Hoewel het hoofdgebouw in 1980 werd afgebroken, sloot Willard State Hospital (de naam veranderde in 1890) officieel pas in 1995.


Het hoofdgebouw van Willard State Hospital dat in 1980 werd afgebroken


Toen Willard in 1995 sloot wreden op de zolder van een verlaten gebouw honderden koffers gevonden. De koffers waren eigendom van patiënten die opgenomen waren geweest in Willard. Sinds hun opname waren hun koffers ongeopend. Aangezien veel van de aandoeningen van de patiënten als chronisch werd gezien kwamen veel mensen de kliniek niet meer uit.


Willard Suitcase #10, 1 van Eleanor G. 's koffers, die werd opgenomen in de jaren '30.


Willard Suitcase #9, een tweede koffer van Eleanor G.


Door de voorwerpen in de koffers te bekijken ontvouwt zich een klein verhaaltje over de eigenaar van de ex-Willard bewoner. De label aan de koffer van Peter L. laat zien dat hij 4 dagen voor hij werd opgenomen een krant kocht. Hij wordt opgenomen in 1941 en draagt een doosje Engelse scheerzeep bij zich. Wellicht kwam hij zelf uit Europa of had hij daar familie.


Willard Suitcase #14, was eigendom van Peter L.


Verhalen over verschillende koffer eigenaren (met foto's van de persoon en soms ook van de koffer) zijn te lezen op The Lives They Left Behind: Suitcases from a State Hospital Attic. Naar aanleiding van de tentoonstelling die door de Verenigde Staten reisde is een boek verschenen over de bewoners van Willard en hun koffers. Darby Penney en Peter Stastny schreven het boek waarin foto's staan van Lisa Rinzler. Dit is onder andere te koop bij bol.com, de slegte en amazon.co.uk.


Time ended: 15.18



Marie et Macarons

Time started: 15.35
Listening: Andrews Sisters - Nice work if you can get it


In februari zond BBC 2 een drama-documentaire uit over Versailles en zijn bewoners. Naar aanleiding van deze documentaire groeide de behoefte om zelf het paleis te bezoeken.

Vanwege de lange wachtrij (was het naief om te denken dat er geen rij staat voor een bezoek van één van de wereldwonderen?) besloten we het paleis in eerste instantie over te slaan en te beginnen met een wandeling door de tuin en het Landgoed van Marie-Antoinette te bezoeken. Dit landgoed werd vóór Marie-Antoinette bewoond door Madame de Pompadour (maîtresse van Lodewijk XV). Zij was degene die opdracht gaf om het paleisje te laten bouwen. Marie-Antoinette liet het grondig verbouwen en het zijn veelal haar aanpassingen die in het huidige Petit Trianon te zien zijn. Ook zagen we een glimp (want de slecht verlichte ruimte is alleen door een ruit te bezichtigen) van het Grand Theatre. Een prachtig (en hoewel de naam anders doet vermoeden) klein theatertje waar een aantal decorwanden permanent op het podium staan opgesteld. Bezoekers mogen het theater wel binnen gaan maar alleen tijdens rondleidingen (alleen dat al zou een tweede bezoek zeker waard zijn).




Links: trapleuning met de initialen van Marie-Antoinette
Rechts: Muziekkamer in Petit Trianon


Uiteraard bezochten we het paleis (inclusief de wereldberoemde spiegelzaal) zelf ook en zagen we de appartementen van de dauphin en dauphine (de kroonprins en zijn vrouw). Tijdens het uitbreken van de Franse revolutie werden de apartementen bewoond door de troonopvolger Louis de XVII en zijn zus Madame Royale.


De spiegelzaal


Boven: in de appartementen van de dauphin en dauphine
Onder: in één van de kamers van de koning (en het uitzicht)


In de kamer waar momenteel de plafondschilderingen worden gerestaureerd bestaat de schildering uit mensen die stiekem naar binnen gluren.


Links boven: schilderij van de kroning van Napoleon
Rechts onder: de Ladurée winkel in Versailles


In Versailles bevind zich een winkel van Ladurée, de beroemde patisserie die gespecialiseerd is in macarons. De uitgelezen kans om de populaire koekjes eindelijk eens te proeven. Ladurée schijnt de beste te zijn dus mijn verwachtingen waren hoog. Deze kelderde direct toen bleek dat de delicatesse momenteel niet in de gebruikelijke luxe verpakking werd verkocht. Het mooie doosje was tijdelijk vervangen door een doosje dat volgekliedert is met tekeningen van macarons en Hello Kitty portretjes.




Helaas. Maar de heerlijkheid in de gedegradeerde verpakking maakte dat geheel goed. Wij hebben kunnen genieten van de smaken: chocolade, pistache, vanillie, sinaasappel met chocolade, caramel en rozen melange.




We sloten de dag af met een heerlijke pasta en een café gourmand bij de Italiaan in de Rue du Marché in Versailles.




Time ended: 23.44
Watching: Sam Sam

Easter Parade

Time started: 22.26
Watching: Paris [de film uit 2008]


Dol op chocola en miniaturen als ik ben kon ik de chocolade eitjes van Tony Chocolony niet laten liggen.

Fijne paasdagen! [of wat er van over is]






Time ended: 22.33



Just a silhouette to you

Time started: 15.46
Listening: My Favorite Things - OST The Sound of Music


Na het in de victoriaanse tijd ontstane Toy theatre is het nu tijd voor een andere victoriaanse vorm van bezigheidstherapie: silhouetten knippen.


Via: The Graphics Fairy


Het maken van silhouetten, tekenen en knippen, begon in de 18de eeuw. Hoewel er in vroege beschavingen afbeeldingen werden gemaakt waar de latere silhouetten zeker van zijn afgeleid. De oude Grieken spraken over skiagraphia (vrij te vertalen als 'schaduw schilderingen'). Het eerste silhouet zou stammen uit omstreeks 600 voor Chr. Dit betrof een silhouet dat werd gemaakt door een vrouw die een aandenken maakte van haar geliefde. Nadien heeft het silhouet veelal als doel gehad om iemand te herinneren.


Via: The Graphics Fairy


In Engeland werd het silhouet populair aan het begin van de 18de eeuw. De silhouetten werden vernoemd naar de Fransman Etienne de Silhouette, die leefde van 1709 tot 1767. Hij was een amateur kunstenaar die profielen tekende.

In het boek Silhouettes, The Art of The Shadow van Emma Rutherford kun je lezen over de geschiedenis van het silhouet. Daarnaast staat het boek vol met prachtige afbeeldingen van silhouetten. Omdat het een behoorlijk groot boek is konden de afbeeldingen groot worden afgedrukt en zijn de details van de silhouetten heel goed te zien.


Emma Rutherford's boek Silhouettes. Met en zonder stofomslag.


Omdat er maar één afbeelding is overgeleverd van schrijfster Jane Austen is het silhouet dat van haar zou zijn gemaakt  een afbeelding geworden waar meer waarde aan wordt gehecht. Dit terwijl nooit duidelijk is geworden of het silhouet daadwerkelijk van Austen's beeltenis is afgeleid. Er zijn twee boeken uitgegeven waarin Jane Austen wordt verbonden aan silhouet kunst. Namelijk Life in the Country. Waarin silhouetten staan afgebeeld die werden vervaardigd door haar neef James Edward Austen-Leigh in combinatie met citaten van Jane Austen.


Jane Austen's
silhouet


Het tweede boek werd uitgegeven 1975 ter gelegenheid van de geboortedag van Austen (die op dat moment 200 jaar geleden was). In een limited edition van maar 2000 uitgaven werd het boek Shades of Jane Austen uitgebracht. Het boek is daarom alleen tweedehands te verkrijgen maar desondanks liggen de prijzen ver uiteen. Zo wordt er op de website van De Slechte een exemplaar van 75 euro aangeboden terwijl ik zelf 27 pond (incl. verzendkosten 31 pond) betaalde via een verkoper op amazon.co.uk.

Op de blog American Silhouettes is een uitgebreide collectie en veel informatie te vinden over silhouetten. 


Één van de silhouetten op American Silhouettes


Wilhelm Staehle en Olly Moss zijn beide voorbeelden van moderne kunstenaars die de silhouetknippen beoefenen. De silhouetten van Wilhelm Staehle zijn te vinden op zijn website Silhouette Masterpiece Theatre


Silhouetten van Wilhelm Staehle 


Silhouetten van Wilhelm Staehle


Silhouet van Wilhelm Staehle
Otest
tekst
Olly Moss heeft zich gespecialiseerd in beroemde silhouetten, van filmsterren maar vooral ook bekende tekenfilm figuren. Meer werk is te vinden op zijn site.


Silhouetten van Olly Moss
Via: Olly Moss Paper Cuts


Silhouet van Olly Moss


Silhouetten van Olly Moss
test
tekst
Pavel Sidorenko Design verkoopt klokken die gemaakt zijn van vinyl. Door uitsnijdingen van een plaat ontstaat een silhouet van bijvoorbeeld een theepot, een spookhuis of de skyline van Wenen, Tallinn of Sydney.  De koper kan zelf kiezen uit vintage of minimal wijzers.




Karl Johnson knipt silhouetten en door hem een foto te sturen kun je een silhouet bestellen van jezelf of iemand anders.
De Nederlandse Madame Silhouette knipt een portret al voor 15 euro. Ze is ook in te huren om op evenementen live silhouetten te knippen van gasten. 


Time ended: 17.45



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...