Train: Between The Hague and Utrecht
Op 1 juni heb ik mogen kijken en luisteren naar de muziektheatervoorstelling Songs at the End of the World van Wunderbaum. Zoals met elke voorstelling die ik verplicht moet bezoeken voor een opleiding, had ik bij aanvang eigenlijk geen idee wat ik kon verwachten. Ik had wel eens iets eerder van Wunderbaum gezien maar een beeld vormen van wat de voorstelling Songs at the End of the World zou inhouden wilde niet lukken. Het marketingverhaaltje dat op de website van Wunderbaum en het theater stond liet enkel los dat het geheel zich af zou spelen op de Zuidpool. En vanuit de recensies bleek vooral dat de meningen wat verdeelt waren. De één vond het een tamelijk goede voorstelling de ander vond het een tamelijk slechte voorstelling. Uit elke recensie bleek dat Wunderbaum een documentaire van Werner Herzog als uitgangspunt had genomen. Bij mij ontbreekt elke kennis over Werner Herzog volkomen dus deze informatie voegde niet echt iets toe aan het vage beeld dat ik tot nu had van de voorstelling.
 |
| Promotiefoto van Songs at the End of the World Foto: Sofie Knijff |
Bij de aanvang was ik dan ook lichtelijk opgelucht toen de voorsteling begon met wat humor in de vorm van tekst op een boventiteling. Er wordt duidelijk gemaakt dat ze zo gaan beginnen en dat we dan afspreken dat we even vergeten dat we bezig zijn met het zoeken naar een nieuw huis of het kopen van een auto. We spreken af dat we nu even alleen gaan denken aan de jeugdherinneringen van de spelers op het toneel. Met de boventiteling wordt een klein beetje metatheater neergezet zonder dat er kritiek wordt geuit of Wunderbaum er iets mee wil bereiken.
Ook de muziek van Touki Delphine is fijn om naar te luisteren, niet opdringerig en altijd in samenhang met het toneelspel dat ervoor en/of erna te zien is geweest.
 |
| Begin scène uit Songs at the End of the World |
Het hoogtepunt van de voorstelling was voor mij tegen het eind van de voorstelling wanneer de voorstelling echt aanhaakt bij de documentaire en de gehele zaal een onderwaterwereld betreedt. Larger then life kwallen zweven boven het podium en bewegen echt zoals kwallen doen. Grappig maar tegelijk ook mooi is de duiker die op de achtergrond te zien is. De menselijke indringer die eigenlijk helemaal niet opvalt in de pracht van de natuur.
 |
| De duiker in de onderwaterwereld |
Songs at the End of the World speelt nog een beperkt aantal voorstellingen in augustus. Drie voorstellingen in Den Bosch tijdens theaterfestival Boulevard en op de 19de spelen Wunderbaum en Touki Delphine op Lowlands. Tevens is er een cd te koop met de liedjes uit deze muziektheatervoorstelling.
Time ended: 15:45
Train: Between Utrecht and The Hague
Scène foto's in deze blog zijn van de hand van Fred Debrock.
No comments:
Post a Comment