Peter Pan, The Never Ending Story

Time started: 18.50

via

Vol verwachting trok ik naar het Ziggo Dome om daar 'the next big thing' te gaan bekijken. Mijn verwachtingen waren hoog, niet in de minste plaats omdat producent MusicHall nogal wat beloofd in zijn aankondigingen van hun Arena Tour. Ik verwachte dus minstens het niveau en de verrassingsgraad van Soldaat van Oranje. Het spijt me te moeten zeggen dat het zelfs niet gepast is Soldaat van Oranje en Peter Pan The Never Ending Story in dezelfde zin te noemen.

Eerst een positief punt. De performers zijn echt getalenteerd. De zangers zingen goed. Van hun spel kreeg ik helaas weinig mee. De afstand is in de arena te groot om gezichtsuitdrukkingen te kunnen lezen maar een aantal van de spelers heb ik eerder zien optreden en ik weet dat het aan hun talent zeker niet gelegen zal hebben. Dit blijkt ook wanneer in een klein stukje spreektekst het publiek en de spelers heel even los lijken te komen (buiten dit kleine moment wordt er alleen gezongen en het verhaal wordt verteld door de vertelstem van Tinkelbel en dit maakt dat je je als publiek nooit echt betrokken voelt in het verhaal). Er is focus, er wordt gelachen om de geïmproviseerd aandoende teksten en de kleine poppetjes op het toneel krijgen even een menselijke kant. 

Wendy, Peter en The Lost Boys
via

Ook de acrobaten en break-dancers zijn waanzinnig goed in wat ze doen. Echter, negen van de tien keer ging het volledig langs mij heen dat ze op het podium staan omdat er tegelijkertijd ook een liedje wordt gezongen, een projectie wordt afgespeeld op de achtergrond en er overal op het podium licht schijnt. Hierdoor ontvangen ze ook vaak geen applaus en als kijker die de spannende acrobaten act wel heeft gezien, krijg je het gevoel dat je het niet goed begrepen hebt als je de act wil belonen met een applaus. 

Dan de muziek. Er blijkt niets origineels te zijn aan de muziek. Zelfs arrangementen van liedjes zijn afkomstig uit bestaande producties of films. Dit hoeft niet per definitie een zwaktebod te zijn als de stukken goed passend worden uitgezocht. Maar stijlbreuken zijn hier eerder regel dan uitzondering. Een voorbeeld: Wanneer we het huis van de familie Darling binnen treden wordt 'Our House' van Madness ingezet. Persoonlijk ben ik groot fan van de ska van Madness, ik vind het alleen geen plaats hebben in een 19de eeuwse scène in een herenhuis waar een ouderpaar zich voorbereid voor een gala. Kostuums en decor stralen hier totaal iets anders uit dan de muziek en dat maakt dat je als kijker niet mee wordt genomen in één sfeer. Ook dit is in feite een gemis aan focus. Er is niet één geldende gedachte waar deze scène over gaat en dat is helaas het geval voor de hele voorstelling. 

via

Omdat de muziekkeuze geen toevoeging is aan het verhaal dat verteld wordt maken de liedjes een langdradig indruk. Het duurde als ik mij goed herinner een uur voordat Peter, Wendy, Michiel en Jan aankomen in Neverland. Ter vergelijking, in de meeste versies wordt voor dit verloop hooguit 15 minuten uitgetrokken. Naast de liedjes doen ook veel spectaculaire elementen langdradig aan. Het verrassende en adembenemende effect is veel groter wanneer er kort wordt stilgestaan bij een acrobatisch act of iemand die echt vliegt. Wanneer mensen het gevoel hebben "heb ik dit echt gezien?" maakt een voorstelling veel meer indruk dan wanneer men denkt "ja, nou weet ik het wel". 

Alles is constant in the picture en dit heeft tot gevolg dat veel toeschouwers het gevoel hebben dat ze de meest indrukwekkende elementen missen. Bovendien wordt op de achtergrond een projectie afgespeeld die ontzettend afleidt maar niets toevoegt. Daarbovenop worden veel van die projecties tijdens de scène herhaald en zo wordt ze helemaal overbodig.

Fans van de originele Peter Pan kunnen hun hart ophalen want het verhaal dat door deze arena voorstelling wordt verteld blijft trouwer aan het originele verhaal van J.M. Barrie dan ik in welke andere versie dan ook heb gezien. Echter dit brengt met zich mee dat menig liefhebber van de Disneyfilm (zonder kennis van Barrie's originele werk) zich afvraagt waarom het verhaal zo is aangepast door producent MusicHall. Welk na 1953 (het jaar dat Disney Peter Pan verfilmde) geboren kind weet dat er sprake is van een nimmervogel, dat het Haak lukt Peter ernstig te verwonden, dat Peter op twee piraten na alle piraten uitmoord nadat de piraten genocide hebben gepleegd op het indianenvolk? 

Slotapplaus
via

Reacties van het publiek zijn sterk uiteenlopend: of men vindt het fantastisch vanwege het spektakel of men vind het verschrikkelijk langdradig en verlaat in de pauze zelfs de zaal. Ik neig naar de laatste categorie maar desalniettemin kan ik niet anders dan het slotapplaus gigantisch te noemen. Bovendien zat voor mij een meisje van, ik denk, een jaar of 6. Haar reactie alleen al was priceless: ze zat ademloos te kijken naar alles wat er gebeurde, als er een vrolijk liedje klonk wiebelde ze mee met de muziek met haar armen in lucht en na afloop hoorde ik haar zeggen dat ze eigenlijk nog wel een keer naar Peter Pan wilde. Tja, dan kan ik met mijn dramaturgisch inzicht zeggen wat ik wil maar dit meisje heeft duidelijk een magische avond gehad.

Peter Pan, The Never Ending Story is in Nederland nog te zien op 26 en 27 oktober in Ahoy Rotterdam. Kaarten zijn te bestellen via See Tickets. In België speelt de voorstelling nog 1 maal op 23 oktober in Vorst Nationaal in Antwerpen. 

~~~

English: With great expectation I went to Ziggo Dome to view "the next big thing". My expectations were high, not in the least because production company MusicHall made big promises in the announcements of their first Arena Tour. The announcement gave me the feeling that the production would be at least as surprising and captivating as 'Soldaat van Oranje'. I am sorry that I need to say that it really doesn't even make sense to mention 'Soldaat van Oranje' and 'Peter Pan The Never Ending Story' in the same sentence. 

I'll start on a positive note. The performers are greatly talented. The singers have great voices. I didn't see much of their acting skills though. The distance in the arena is much to big to be able to see any facial expression. I have seen some of the performers in other productions and I know that they are very capable. This shows, when at one point a little dialogue is played (besides this short moment there are only songs and the story is told by the voice of Tinkerbel, because of this the audience doesn't really connect with the characters and their story). At this particular moment the characters become human, the audience laughs at the seemingly improvised dialogue and there is focus on just one thing on the stage.

The acrobats and break-dancers are often amazing at what they do. But, nine out of ten times I didn't notice they were on stage. At the same time they do their act, a song is sung by one of the principals, a projection is seen on the background and the light seems to be focused on the stage as a whole. Because of this, they don't receive any applause either because to few people notice them to sound as an applause in this massive space.

via

Music then. It seems none of the music is original, even arrangements are directly copied from another production or movie. This doesn't have to be a bad thing per se, if the music is carefully chosen to fit the situations. But there doesn't seem to be a general thought about the music, it's a mixture of genres and languages. And most importantly, in most cases it doesn't seem to fit the scenes. For example, during the first scene in the Darling household the song 'Our House' by Madness is sung. Now, I like Madness a lot, but ska isn't really something I find consistent with a scene in a mansion in the nineteenth century where two parents are preparing to go to a gala. The costumes and scenery seem to be telling something else than the music and it withholds the audience to be immersed into the story. This too is a lack of focus. A main general thought about what each scene should be about is missing. 

Because the chosen music doesn't complement the story it gives the impression of being long-winded. If I remember correctly, it took a full hour before Peter, Wendy, Michael and John arrive in Neverland. In most versions this doesn't take more than 15 minutes. Besides the songs being long-winding some spectacular acrobat acts go on for much to long as well. The surprising and breathtaking effect is much bigger when you see a great acrobatic act when it's short. It makes a much more memorable evening if you thought "wait, did I really see that just now" than "alright, I've seen it, move on".

As I mentioned before there is a lack of focus. Everything is constantly in the spotlight. This leads to a lot of people having the feeling that they are missing the most impressive things. On top of all the different things happening there is a projection on the background that is very distracting but not really complementing. The animation that is projected is also looped most of the time which makes it even more redundant. 

Fans of the original 'Peter Pan' may be surprised though, because the story that MusicHall is telling sticks more to the original that J.M. Barrie wrote than any other version of Peter Pan that I have ever seen. But as a result many a lover of the Disneymovie (who doesn't know the original) will be puzzled why MusicHall made the decision to change so much about the story. Who, born after 1953 (the year that Disney's 'Peter Pan' was released) knows about the never bird, knows that Hook at one point severely injures Peter and that Peter kills all but two pirates after they massacred the indians?

via

The reactions from the audience are very mixed: either people love it because it's a big spectacle or they find it terribly long-winding and even leave the arena during the break. As you'll have guessed from this review, I'm tilting towards the opinion of the last group of people. But I can not interpret the ovation at the end of the performance as anything else than grand. Besides this, in the chair in front of me was a girl of about six years old. Her reactions were priceless: she watched the whole show as if she had never seen anything like it before (and she probably hadn't), she had her hands in the air with every cheerful song and when the show was over I heard her say that she'd really like to go see 'Peter Pan' again. Well, I can say anything I want but I can't argue against the fact that there is no doubt that this girl had a magical evening.

'Peter Pan, The Never Ending Story' will tour the UK from August 16th until September 29th 2013. Click here for tickets.

Time ended: 20.22