Süskind

Time started: 23.08
Watching: Friends

Ralph Moerman (Simon) en Jeroen Spitzenberger (Walter Süskind)

Süskind is een portret van de Joodse Duitser Walter Süskind die ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werd aangesteld als beheerder van de Hollandsche Schouwburg. Walter (Jeroen Spitzenberger) is vanuit Duitsland gevlucht is naar Nederland. Na de inval in Nederland zijn hij, zijn vrouw Hannah (Nynke Beekhuizen) en dochter echter niet gevlucht, zijn overplaatsing naar de Verenigde Staten was namelijk al geregeld. Maar in 1941 maakt de bezetter dat hij wordt ontslagen en zo dus niet meer naar de VS kan vertrekken. De Joodse Raad, die de deportatie van de Joodse Nederlanders in goed banen moet leiden, bieden Walter de baan aan van Schouwburg directeur.

Links: Walter Süskind, tweede foto van links: Hannah Süskind met dochter Yvonne
Tweede van rechts: Walter Süskind met Yvonne en haar vriendinnetje, rechts: Yvonne Süskind

De Hollandsche Schouwburg werd gebruikt om mensen te verzamelen die gedeporteerd werden naar Kamp Westerbork. In Haar naam was Sarah wordt het wielerstadion Val d' Hiver gebruikt op dezelfde manier. De omstandigheden in de Val d' Hiver en de Hollandsche Schouwburg waren behoorlijk mens onterend. In beide films plegen mensen zelfmoord en de sanitaire voorzieningen (in de Hollandsche Schouwburg was 1 werkend toilet) zijn zo ondermaats dat mensen uren in de rij moeten staan en zelfs hun uitwerpselen op ander plaatsen in het gebouw achter laten.

Hannah Süskind (Nyncke Beekhuizen) met Yvonne

Walter besluit met de hulp van Felix Halverstad (Nasrdin Dchar) en medewerkers van de crèche om kinderen weg te sluizen naar onderduikadressen. Op die manier redde hij naar schatting zo'n 1000 kinderen. Om dit onder de neus van de bezetter te kunnen bewerkstelligen bouwt hij een vriendschappelijke relatie op met Hauptsturmführer Aus der Fünten (Karl Markovics). Tijdens en vlak na de oorlog zagen veel mensen Süskind als collaborateur omdat hij de Duitsers hielp met de deportaties. Vergelijkbaar met Oskar Schindler werd aangenomen dat Süskind zijn rol vervulde op de manier die hij de Nazi's wilde doen geloven. Zijn pogingen om Joden van deportatie te redden werden echter ontdekt en hij overleefde de oorlog niet.

Felix Halverstad (Nasrdin Dchar), Ferdinand aus der Fünten (Karl Markovics) en Walter Süskind (Jeroen Spitzenberger)

Fanny op weg naar deportatie 

Roosje (door Madelief Blank), Fanny Philips (door Katja Herbers)  en Simon (door Ralph Moerman)

Wat ik krachtig vind weergegeven in de film is de mentaliteit die veel Nederlanders (ook de Joodse Nederlanders) hebben ten opzichte van de overheid: "Als we de wet naleven en doen wat de overheid wil dan komt het allemaal goed." Een rare misvatting uiteraard want de overheid heeft lang niet altijd het beste met zijn burgers voor. Ook wordt er duidelijk in benoemd dat het Nederlandse bevolkingsregister er toe leidde dat de Nazi's in ons land een heel makkelijk overzicht hadden van hoeveel Joden er hier wonen en op welke adressen. In tegenstelling tot de meeste andere landen moet iedereen in Nederland op een woonadres staan ingeschreven. Zo werden de Joodse Nederlanders "op een presenteerblaadje aan de Nazi's aangeleverd". Hierdoor werden er in verhouding veel meer mensen uit Nederland gedeporteerd en vermoord dan uit andere landen.

Time ended: 00.58

I'm not getting married today

Time started: 14.11
Watching: Friends


Op zoek naar foto's voor een nieuw menu op mijn blog viel me een aantal bruiloftsfoto's op uit mijn fotoverzameling.

Jaren '30 bruidspaar?
Hoe wel de achterkant wil beweren dat het om een bruidspaar gaat,
vraag ik me dat af aangezien sluier, corsage en boeket ontbreken.
Ook het koppel achter het paar doet vermoeden dat het eerder om een
feestje of een andere plechtigheid gaat.

Een bruid in het zwart in de jaren '50

Een bruiloft op 1 april 1939. Achterop de foto staat: "Die Brautmutter mit Söhnen und Töchtern"

Wanneer je de foto vergroot is te zien dat de tweede man van rechts een Nazi uniform draagt.

Bruiloft op 18 mei 1956
Op de achterkant staat "Zur Kirche"

Een jaren '60 bruidspaar dat trouwt in Amersfoort.

Op de achterkant van de foto staat alleen de naam "Lies" geschreven.

Time ended: 14.35
Watching: Friends

Best of British Nº 2: Burts hand fried potato chips

Time started: 17.59
Watching: Smash - The Movie Star

In de oerholandse Albert Heijn vond in Burts hand fried potato chips. Gemaakt in Devon staat er op de zakken te lezen. Verkrijgbaar in de smaken sea salted, vanilla sea salt, pesto en sweet red paprika (er zijn meer smaken maar dit zijn de smaken die bij de AH zag en heb geprobeerd). Heerlijke chips, maar wie de achterkant van de zak leest komt tot de ontdekking dat de chips zijn verzonnen door een Hollandse chefkok. De website van de chips suggereert dat de chips weer helemaal niets met Nederland te maken hebben dus ik weet het niet meer. Wat zeker is dat ze erg lekker zijn, of ze nu eigenlijk Engels of Nederlands zijn. Vooral Vanilla sea salted viel bij mij zeer in de smaak.

Time ended: 18.14

A Foreign Affair

Time started: 9.51
Listening: A Foreign Affair - Radio Play

Regisseur Billy Wilder kreeg in 1948 het idee om een film te maken in de ruïnes van Berlijn. Hij vroeg Marlene Dietrich om één van de hoofdrollen te spelen in A Foreign Affair. Dietrich werkte mee aan de film maar heeft altijd een hekel gehad aan de rol. De van oorsprong Duitse actrice woonde al in de VS toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak en heeft zich altijd fel verzet tegen uitnodigingen van Nazi Duitsland om daar een film op te nemen.

In A Foreign Affair speelt Dietrich de Duitse zangeres Erika von Schleutow die een affaire heeft met een Amerikaanse legerleider. Wanneer een delegatie van Amerikaanse afgevaardigde arriveert ontdekt één van de afgevaardigde, Phoebe Frost, dat Von Schleutow in de oorlog uitgebreide banden met de Nazi's onderhield. Frost vind zelfs filmbeelden waarin Von Schleutow een wangkus geeft aan Hitler zelf. Dietrich deed er alles aan om te bevestigen dat ze niets van de Nazi's moest weten dus het spelen van deze rol moet een grote opgave voor haar zijn geweest.

Laatst zag ik deze film klassieker en was erg verrast over de grote mate van humor in de film. Een film opgenomen in de ruïnes van Berlijn deed mij niet echt voorkomen als een grappige film maar zoals gezegd werd ik dus blij verrast. Vooral de scène waarin afgevaardigde Frost door de stad rijd en ziet hoe Amerikaanse soldaten achter de Duitse meisjes aanlopen is erg grappig. Tegen het einde wordt de film ook erg spannend en dat maakt de film het kijken nog meer waard. Hoewel de film zeker geen musical is zingt Dietrich tijdens haar optredens in de nachtclub waar ze zingt wel een aantal liedjes.

Jean Arthur als Phoebe Frost, John Lund als Captain John Pringle en Marlene Dietrich als Erika von Schleutow.

Ik zag de film op youtube. En tijdens het zoeken naar beeldmateriaal voor deze blog kwam ik zelfs een hoorspel tegen. Al het beeldmateriaal van deze blogpost komt van Dr. Macro's High Quality Movie Scans.

Time ended: 10.24
Listening: A Foreign Affair - Radio Play

My week in instagram pictures

Time started: 22.08
Watching: Two and a half man

Van links naar rechts:

1. De afsluitdijk ~ de maan boven het IJsselmeer
2. Een kopje 'warm onthaal' bij De Waegh in Dokkum
3. Een zakje Yorkshire tea kreeg ik bij mijn nieuwe iPhone hoesje van Proporta.
4. Haar producten van Umverto Giannini ~ Mijn eerste bestelling bij de Nederlandse online shop van mijn favoriete drogist Boots kwam binnen
5. Een etalage in mijn apotheker
6. Oud Hollandse snoepjes bij mijn apotheek


Time ended: 22.13
Watching: Two and a half man

His bow tie is really a camera

Time started: 22.20
Watching: Two and a half man

Na maanden zoeken heb ik een telefoon hoesje gevonden dat aan (bijna) al mijn eisen voldoet en dat ik bovendien wel mooi vind. Toen ik mijn nieuwe telefoon binnen kreeg kocht ik namelijk het hoedje dat ik om mijn iPhone 3S had maar dan voor het 4S model. Helaas was dat hoedje niet zo fijn aangezien je je telefoon via de zijkant (i.p.v. de bovenkant) het hoesje ingeschoven moest worden. Al na een paar maanden gleed mijn iPhone regelmatig uit zijn hoes en dat maakte de kans op het beschadigd raken van mijn telefoon alleen maar groter, dus tijd voor vervangen. Ik wilde een hoes van leer, die volledig om mijn iPhone sluit, die vanaf de bovenkant moet worden geplaatst en waarin ik wel nog mijn camera gewoon kon gebruiken zonder hem uit de hoes te hoeven halen.

De keuze viel uiteindelijk op een Ted Baker hoesje dat Ted Baker maakte in samenwerking met Proporta. Ik zag twee hoesjes die ik beide mooi vond (ook al waren ze eigenlijk ontworpen met mannelijke klanten in gedachte). Nou ja, ik vond de buitenkant van de linker mooi en ik vond de binnenkant van de rechter mooi. De buitenkant van de rechter en de binnenkant van de linker jammer genoeg niet zo. Toen ik ook nog is in een review zag dat de hoedjes net niet goed passen (je mist net een onderste randje van je scherm of het hoesje bedekt net een stukje van je camera) wist ik dat dit hoesje hem niet ging worden.

Totdat mijn oog viel op een vrouwelijk Ted Baker hoesje. Geen plaats voor pasjes maar daarvoor in de plaats een spiegeltje. Daar zat ik niet echt op te wachten maar het zag er wel schattig uit dus toch maar besteld in de hoop dat dit hoesje wel goed past. En gelukkig past hij perfect. Het enige dat ik aan het hoesje vind missen is een extra flapje zodat hij ook goed dicht blijft zitten. De magneet die het hoesje nu dicht moet houden lijkt namelijk niet sterk genoeg om de flap altijd op de goede plaats te houden. Verder is het een mooi (kunst) leren hoesje met strikjes reliëf. Aan de binnenkant is het hoesje voorzien van Ted Baker's poppies lining.

Mirror, Mirror on my phone, let me hear your ringing tone?

Time ended: 00.20
Listening: Lady Linn - Shopping

Best of British Nº 1: Bath Cream

Time started: 11.31
Watching: Sam Sam

Vandaag schrijf ik de eerste van een serie posts die ik Best of British noem. Anglofiel als ik ben zijn er een heleboel producten, etenswaren en (web)winkels waar ik dol op ben die ik tegen kwam of hun oorsprong kennen in Engeland.

Sinds ik jaren geleden een aantal maanden studeerde aan het Conservatorium van Bath douche ik mij met Engelse Bath Cream. Meestal van het huismerk van Sainsbury's of Tesco's, soms van het huismerk van de Waitrose of de Boots. Maar altijd met amandel en/of kokos geur. Dit keer was mijn douchegel (strikt genomen in het badschuim maar who cares) op voor ik weer nieuwe had kunnen halen in Engeland (eigenlijk is dat niet eens de reden, maar de regelgeving dat je niet meer 200ml vloeistof in je handbagage mee mag nemen als je vliegt). Vandaar dat ik ditmaal via de Nederlandse Boots webshop nieuwe kocht. Voor 500ml betaal je slechts €1,95.

Time ended: 11.47

Corteo

Time started: 20.32

Vanmiddag (3 juni 2012) was ik bij de laatste voorstelling van Cirque du Soleil's Corteo in Amsterdam. Vanaf 13 juni t/m 5 augustus is de voorstelling echter te zien in Antwerpen. Voor een groot aantal Nederlanders geen onoverkomelijke afstand en dus reden genoeg om toch nog een recensie over deze voorstelling te plaatsen.

Eerder zag ik van Cirque de Soleil de voorstellingen Alegria en TOTEM. Corteo is de meest theatrale voorstelling van de drie. De vormgeving roept associaties op met sprookjes, de victoriaanse tijd, steampunk, shabby chique, theater, de jaren '20, engelen en baljurken. Uiteraard zijn ook in deze show spectaculaire acts te zien hoewel de voorstelling toch met name uitblinkt door zijn theatraliteit en vormgeving. Naast een buitengewone jongleer act en een groot aantal acrobatische acts waarvan elk op zijn eigen manier adembenemend is, is Corteo de mooiste voorstelling van de drie Cirque du Soleil shows die ik zag. In deze voorstelling vormen de acts, de personages, de kostuums, de muziek en het decor het meest één geheel. De dramatische lijn in Corteo maakt bovendien dat alle acts fungeren als scènes die de herinneringen van de overleden clown Mauro representeren of bijdragen aan zijn begrafenis en ten hemel opneming.

Één act valt wat uit de toon. De clownsscène speelt zich af tussen een golfspeler en een golfbal. Hoewel de golfer een kostuum aan had dat duidelijk verwees naar de jaren '20 had zijn kostuum ook gedragen kunnen worden door een hedendaagse corpsbal. Omdat bovendien elke link met hoofdpersonage Mauro ontbrak vond ik de scène een vreemde eend in het geheel.

Zoals elke Cirque du Soleil voorstelling werd ook hier alles live gespeeld en gezongen. Hoewel het Nederlandse publiek aan het eind een daverend applaus gaf, vond ik het weer opvallend te merken dat de reactie op de buigingen van de zangers, zangeressen en musici enigszins koel was ten opzichte van het applaus voor de acrobaten en clowns. Ook in deze show was de zang en muziek weer van topniveau. Maar voor wat een Hollander niet ziet, toont hij jammergenoeg geen waardering.

Time ended: 14.53


Scènefoto's zijn afkomstig van de site en eigendom van Cirque du Soleil. 

Bonifatius

Time started: 15.13

In Dokkum zag ik Bonifatius de musical. Een bewerking van een Duitse musical van Dennis Martin (muziek en liedteksten) en Zeno Diegelmann (script). Naast de Nederlandse vertaling werd het script grondig herzien.

In de musical wordt het verhaal verteld van Bonifatius die vanuit Engeland komt om het heidense Friezen volk te bekeren tot het Christendom. Of vlucht hij wellicht ook, om de liefde die hij voelt voor non Lioba niet onder ogen te hoeven komen? Bij zijn aankomst in Friesland ontmoet hij Alrun de dochter van een Friese druïde die is bezwangerd door de Bisschop van Keulen. Hoewel hij niet zeker weet of ze de waarheid spreekt beloofd hij alles te doen om de waarheid boven tafel te krijgen. 

Regisseur Marc Krone koos voor een vorm waarin alle acteurs vertellers zijn die bepaalde delen van het verhaal vertellen en andere delen van het verhaal spelen. Hierdoor wordt de voorstelling lichter en zijn er veel mogelijkheden om de voorstelling ook grappig te laten zijn. De voorstelling heeft een bijzonder sterke cast. De cast bestaat uit Richard Spijkers (Bonifatius), Wieneke Remmers (Lioba), Paul Donkers (Willibrordus/De Paus/Tetta), Theun Plantinga (bisschop Hildegar), Lotte Verhoeven (Alrun), Wouter Braaf (Sturmius), Syb van der Ploeg (Friese Druïde), Milan van Weelden (Redbad/Sidonius).

Richard Spijkers en Wieneke Remmers

De voorstelling wordt gespeeld in de Bonifatiuskapel. Niet alleen een heel toepasselijke plaats maar bovendien een erg mooie lokatie. De kapel is gedeeltelijk overdekt en dit brengt met zich mee dat het ondanks de buiten lokatie toch mogelijk is om gebruik te maken van theater belichting. Ik vraag me een beetje of het er altijd is maar er loopt tijdens de voorstellingen zelfs een beekje door de kapel heen.

In een eerdere recensie las ik dat het geluid van slechte kwaliteit zou zijn geweest bij de eerste voorstelling maar dat is volgens mij direct opgepakt en verbeterd, want de tweede voorstelling was de gehele voorstelling zeer goed verstaanbaar.

De Bonifatiuskapel
Foto van Wim Niestijl

Toch heb ik één puntje van kritiek. De Nederlandse liedteksten zijn nogal a-muzikaal op de muziek geplaatst. Dit blijkt uit lelijk uitgerekte woorden maar met name uit vele zinnen dit letterlijk in tweeën zijn geknipt omdat ze verdeelt zijn over twee muzikale frases. Erg jammer want verder valt er werkelijk niks op de voorstelling aan te merken. De orkestband is van goede kwaliteit en de musical heeft een mooie boodschap om mee te geven. "Want iedereen gelooft wel iets. Met strenge wetten en rituelen of vanuit een eigen optiek en levensopvatting. Maar allemaal geloven we in iets. En zonder liefde is dat geloof niets waard!" Zowel gelovigen als ook aanhangers van een politiek 'geloof' vergeten dat mijns inziens net iets te vaak. Sowieso kan het prediken van meer liefde nooit kwaad. Maar de grootste wow-factor van de voorstelling is misschien wel multi-instrumentalist Hubert Heeringa. Hij zorgt in zijn eentje voor live begeleiding op o.a. viool en saxofoon. Dit geeft een extra dimensie aan de al mooi ingespeelde muziek.

V.l.n.r.: Paul Donkers, Wouter Braaf, Wieneke Remmers (op voorgrond), Lotte Verhoeven,
Theun Plantinga (op voorgrond) en Milan van Weelden.

Bonifatius de musical is nog tot 10 juni te zien in de Bonifatiuskapel in Dokkum. Kaarten worden verkocht op de website.


Time ended: 19.22
Watching: Flashpoint


Scènefoto's zijn afkomstig van de site van Bonifatius de musical, de maker van de foto's is onbekend.

Don Pasquale

Time started: 12.21

Sinds enkele jaren wordt in mei het festival Opera aan Zee georganiseerd. Op verscheidene locaties in Noordwijk zijn korte optredens en volledige opera's te zien. Ik bezocht Don Pasquale van Camerata Amsterdam op het prachtige landgoed Klein Offem. (In mijn vorige post waren al beelden van een kijkje door de ramen van het huis te zien.)

Don Pasquale kan zijn neef en erfgenaam Ernesto er maar niet toe krijgen te trouwen. Dat wil zeggen hij zou dolgraag trouwen met Norina maar Don Pasquale vind haar niet rijk genoeg en keurt de huwelijkskandidate af. Doctor Malatesta, goede vriend van Don Pasquale, houdt wel een een geintje en zet daarom een plannetje op waarbij hij zijn zus (een vermomde Norina) laat trouwen met Don Pasquale. De Don is ingenomen met zijn voorstel en denkt zo bovendien zijn neef het huis uit te kunnen zetten. Norina zal haar nieuw verkregen macht echter volledig benutten en is zoals valt te verwachten niet van plan om de uitzetting van Ernesto te laten gebeuren. Malatesta is echter alleen even vergeten om Ernesto op de hoogte te brengen...

Harald Quaaden als Ernesto en trompettist Bas Duister

Operazangers zijn in staat om zonder versterking toch het gehele publiek te bereiken. Maar waar opera's vaak in de originele taal worden opgevoerd, worden van de opera's van Camerata Amsterdam in het Nederlands gezongen, waardoor de voorstelling pas echt verstaanbaar wordt.

De rollen worden gezongen en gespeeld door Nienke Otten (Norina), Jan Willem Baljet (Don Pasquale), Willem de Vries (Dokter Malatesta), Harald Quaaden (Ernesto) en Anne Stam (notaris). Mijns inziens lijden veel opera opvoeringen onder de matige acteerprestaties van menig operazanger. Ook in de producties van de grootste gezelschappen zijn altijd wel zangers aan te wijzen die prachtig zingen maar van acteren totaal geen kaas hebben gegeten. Hier is in deze productie van Don Pasquale geen sprake van. De zangers slagen er volledig in om de personages vorm te geven en de toeschouwer mee te nemen in het verhaal. Zelfs het orkest beschikt over de nodige acteerkwaliteiten.

Regisseuse Elsina Jansen weet een aantal zeer komische momenten te creëren en de voorstelling is doorspekt van ingenieuze elementen in zowel de regie als ook de vormgeving. Decor (door Andrea Dröes) en kostumering (door Margrethe Beelen) lijken op sommige momenten zelfs door één persoon te zijn gecreëerd, wat het geheel nog vrolijker en completer maakt.

Nienke Otten als Norina en Jan Willem Baljet als Don Pasquale

Don Pasquale is nog te zien op de volgende data en locaties:
08-06-12  Nederhorst den Berg: Opera op de Nederhorst - http://www.operanederhorst.nl
09-06-12  Nederhorst den Berg: Opera op de Nederhorst
10-06-12  Nederhorst den Berg: Opera op de Nederhorst
23-06-12  Hilversum: Pinetum Blijdestein 
01-07-12  Veenendaal: Festival Klassiek (hoogtepunten uit verscheidene opera's, o.a. Don Pasquale) 



Time ended: 14.17